Ongetwijfeld heeft dat veel te maken met het fluweelzachte timbre van Tuel dat herinnert aan illustere folkdiva’s uit lang vervlogen tijden en met haar geïnspireerd songs de verkenning van muzikale horizonten verderzet. Ze kan daarbij naast multi-instrumentalist Harm weerom op deskundige ondersteuning van drummer en producer Alex Hall rekenen. Vanuit Pennsylvania reisde het muzikale paar opnieuw af naar Reliable Recorders, de werkplek van Hall in Chicago, waar eind decembe en de eerste dagen van januari enkele sessies plaats vonden.
De vierde langspeler drijft nog onverminderd op een nostalgische sound van tijdloos allure. De prachtige stem van Tuel krijgt weerom alle ademruimte, hoofdzakelijk in een behoorlijk ingetogen benadering zoals een lekker groovend Dying Of Aces, het dwarsfluitspel refereert naar de jaren zestig evenals het op dartele snarenloopjes trippelende If I Could. Smoke Burns situeert zich meer in de traditionele folkhoek met weergaloze zang van Tuel die als het orgeltje op de juiste temperatuur komt in Carry On onvermoede kwaliteiten als soultante etaleert.
Zelfs experimenten met grommende moogklanken in Smoke Burns draaien hier goed uit op dartele jazzloopjes, die zet in combinatie met borstelpercussie en vibrafoon een onvervalst jazzy sfeertje neerzetten in Turn Turn, met een glansrol voor Tuel als ongenaakbare diva. Met Even Peace belanden we terug op toegankelijk folkpopterrein terwijl de pianoballade Feeling Blue evenmin ontgoocheld. Het vertrouwen dat Native Harrrow op de voorganger uitstraalde deint nog wat verder uit op Closeness. Het afsluitende, wat ruimer geïnstrumenteerde Sun Queen bevestigd de positieve trend.
Het album Closeness van Native Harrow is uitgebracht door Loose Music op 18 september 2020.
Written In Music 18-10-2020